Sonsuzluğun sonunu getiren bir masaldı yaşananlar.. Hayallerimin
sonunu görmem için yarınları beklememe gerek kalmayan bir masal.. Üzerine taşıyamayacağı
kadar yük verilmiş ve ‘gelip geçici’ düşüncesi benimsenmiş bir masal..
Yaşananların hiç bir zaman unutulmayacağı gerçeği geleceğimi gölgelese de , zamanın yaralarıma merhem olduğu gerçeği içimi rahatlatıyor.. Hiç pişmanlık duymadım yanlış seçimlerimden, getirdiklerinden çok götürdükleri beni vursa da.. Erken yaşamış olsam da vedaları hep tadında bıraktım.. Daha fazla yıpratmadım, yıpranmadım.. Kendi içimde yaşadım fırtınaları, içimde sevdim çoğu zaman.. Onu onsuz yasamaktı tek bildiğim.. Şimdi dönüp baktığımda arkama; tüm duygulardan arınmış bir avuç anı var elimde..
Teşekkür ederim zaman.. Tüm yaralarımı sardığın, hiç bir
zaman sonu gelmeyeceğine inandığım duyguların tükenmesini sağladığın için..
Ümitsiz baktığım yarınlarımı aydınlattığın, yeniden sevmeyi tattırdığın
için teşekkür ederim..
Laluşka
18.06.2007
Laluşka
18.06.2007
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.