'Yazık çok yazık'.. Yaşanılan tüm kırıklıkların yakarışları böyle başlar..

Neye inanacağımı bilemiyorum.. Yıllardan şüphe duymadığım o güven duygusu şimdilerde tuzbuz oldu.. Toplamak için yere eğiliyorum.. Yerlere iniyorum.. Başa çıkamıyorum..

Hep içimde vardı bir uzaklaşma isteği sebepli sebepsiz.. Kabuğumdan sıyrılma, eskilerden kurtulma isteği hep aklımdaydı.. Yine yeller esiyor yüzüme, üzerime..

Göz ardı etmek sorunu gidermez büyütürmüş.. Büyüdü.. O büyüdükçe bende büyüdüm.. Hani dimdik duruyorum ya karşısında yıkılmaz kale misali.. O yalan işte..

Hani derler ya karşımdakini kendim gibi gördüm diye.. Görmedim ben.. Hep biliyordum benden daha kurnaz, hesapçı, cesur olduğunu.. Görmezden geldim.. Ama kaybeden ben değilim..

Laluşka
01.10.2010