Benim güzel bebeğim,

Yazmaya biraz ara vermişim, aslında biraz telaşlı günlerdeyim. Doktor gebeliğimi biraz riskli buldu. 2 kez lekelenme yaşadığım için artık hap kullanıyorum. Ama senin durumun çok şükür iyi. Hızla büyüyorsun 9. Haftanda 2.5 santime ulaştın yani herşey yolunda. 

İştahım hala çok iyi değil ama 4.ayda artması bekleniyor. Ananenlerde kalıyoruz, riskli dönemdeyiz diye hiç birşey yaptırmıyorlar bana. Ailemi çok seviyorum, inşallah bizde onlar gibi bir aile olabiliriz. 

Yemeklerle aram fena olmasa da balıkla hala yıldızım barışmadı. Geçen gün senin için yemeye çabalasamda hepsini çıkardım. İlk kez akşam yemeğinde kustum. Bulantılar geçene kadar bir müddet yememeye karar verdim. Balıktan ebediyen soğmamak için ara verdim denebilir. Bir an önce kontrole gidip seni yine görmek, büyüdüğüne şahit olmak için sabırsızlanıyorum. Seni seviyorum. 

Annen

24.11.2016

Benim küçük şekerparem,

Nasılsın? Anne bu aralar biraz zorlanıyor. Kusmalar başladı, halsizliğimin üzerine bir de grip eklendi. Sancılandığımdan beri babannende kalıyoruz, onlar olmasa herşey çok zor olurdu. 4. Ayda bulantıların geçip vücudun gebeliğe alıştığı söyleniyor, söylendiği gibi olursa o zaman evimize geçmeyi planlıyoruz. Kan testlerimi tamamlayıp biran önce doktoruma gidip seni tekrar görmek istiyorum. Seni çok seviyorum. 

Annen. 

08.10.2016

Canım bebeğim,

Seni gördük, kalbini duyduk. 

Sen bir mucizesin. Herşey güzel olacak söz veriyorum. 

Heycandan deliren annen. 

01.10.2016

Benim güzel meleğim,

Dün çok büyük bir korku yaşadım. Başlangıçta herşey normaldi bir kına gecesine gittik ve halalarınla sohbet ediyorduk. Saat ilerledikçe sancım olmaya başladı ve git gide arttı. Zeynep halanla biraz dışarı çıkıp yürümek iyi gelir diye düşünsek te ben sancıdan adım atamıcak hale geldim ve hemen bulduğumuz yere oturduk. O kadar korktum ki acıdan değil seni kaybetme korkusundan bütün gece ağladım. Babana haber verdik geldi bizi aldı hastaneye gittik ve seni orda ultrosonda mini minicik halde gördük. O küçük kalbinin attığını öğrendiğimde tekrar ağlamaya başladım, bu sefer sevinçtendi. Doktorlar bir neden bulamadı ama stres ve üzüntüden olduğuna eminim. Halaların bütün gece bizim için endişelendi. Zeynep hiç elimi bırakmadı. Onlar da seni çok seviyor kuzucuğum.

Bugün ilk muanemize gidiyoruz annecim, orda daha net bir bilgi alacağız ve belki bize senin kalp atışlarını da dinletirler. Biran önce muaneye girmek için sabırsızlanıyorum. 

Seni canından çok seven Annen

1.10.2016