Çevremdeki herkes birlik olup yeni bir yaşam inşaa ettiler kalıntıların üzerine.. Yeni yaşamıma alışmaya başlamıştım.. Bir süre sonra daha az adını sayıkladım.. Rüyamda daha az görür oldum seni.. Başka insanlar yanımdayken sen geleceksin diye beklemiyordum artık.. O sürekli senden bahsetme isteği bile gitmişti içimden.. Bu sefer kavga edip küsmediğimizi, yollarımızın tamamen ayrıldığını 7 ay sonra öğrendim.. Seni hiç unutmadım.. Bir süre seninle kurduğum düzeni devam ettirmeye çalıştım.. Hala önceliklerim, sevdiklerim, kızdığım konular aynı sırada devam ediyor.. Bana aldığın tablo, dolmabahçe sarayının bahçesinden yürüttüğümüz kozolak, bursaspor şapkan, bana aldığın çiçek aynı yerinde.. Parfümümü değiştirdim bir tek.. Senin çaylaan kokmaya dayanamadım..
Başka bir iş buldum daha düzenli çalışma saatleri.. Bıcır hala yaşıyor.. Bir ara köpek almaya karar verdim bizimkilerden habersiz.. Ama maalesef yattı o planlar.. Seninle bir keresinde olmayan bir köpek için kavga etmiştik güzelim pazar yürüyüşümüzde.. O aklıma geldi şimdi..
Bizim hiç bir şeyimizin dozu yoktu ki.. Herşeyimizi dorukta yaşadık.. Saçlarımı kestirdim, senin bildiğin kadar uzun değiller artık.. Görsen seversin kötü olmadı.. Ailemle iyi gidiyor herkes iyi.. Abim terfi etti biliyor musun? Tabiki bilmiyorsun.. Eski arkadaşlarımla barıştım birde.. Senin yokluğunda çok uğraştılar benimle.. Çok yardım ettiler, ağlatmadılar hiç beni.. Hala aynıyım.. Yine her söylenene inanıyorum.. Yine herkes iyi insan benim için.. Sanırım böylede gider..
1 hafta önce üzerimdeki engelleri kaldırdığını gördüm.. Ördüğüm duvarlar ne kadar dayanıksızmış hemen yıkıldı.. Bu bir adım mı? beni özledin mi?
Bilmiyorum ki hiç birşey.. eğer 'biz' değilsek artık zarar veriyor bu yaptığın şey.. Bilmeni istedim, nereden bileceksen..
Laluşka
17.10.2010
Laluşka
17.10.2010
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.