Bazen bakıyorum da şöyle bir geçmişe, ben hep biz olmayı beceremeyen bencil insanları sevmişim. En çok ihtiyacım olduğu zamanlarda ya yalnız bırakılmışım yada hep yılanlara sarılmışım. Yine de Rabbim güç vermiş. Kimsede kendimi bırakmamışım, çekip gitmişim.. Beni üzme hakkını nerden bulmuş bu insanlar diye geçmişe dönüp her baktığımda ise hep aynı imzayı görmüşüm aslında kimse suçlu değilmiş hepsine ben izin vermişim..
-Alıntı-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.