Bambaşka bir hayata adım attım.. Çok yakında evleniyorum ama bundan bahsetmeyeceğim, hayatımın öz değişimi çoktan başladı..

Bir gün hiç bana benzemeyen birini tanıdım..
Tanımak için önyargılarımı kırmam 6 ayımı aldı.
Vazgeçmedi benden.. Kaçtıkça kovaladı, kulaklarımı tıkadıkça daha çok anlattı. Ben isyan ettikçe o sabretti..
Sonunda kaçmayı bıraktım, kulak vermeye başladım ve anladım..
Baskı yapmadı, beni zorlamadı yada diretmedi..

Sevdi, kimsenin anlayamayacağı bir derinlikte..
Sevdim, kimsenin göze alamayacağı bir derinlikte..

İnanın hiç kolay olmadı.. Yaşama tarzının, alışkanlıklarının hatta yapmayı sevdiğin şeylerin yanlışlığını kabul edip vazgeçmek zordu ama, çevre baskısıyla başa çıkabilmek daha zordu.
Allah'ın kurallarına uymayı seçtiğim için insanlara onca açıklama yapmam gerekeceğini ve yine de eleştireleceğimi pek hesaba katmamıştım. Beni anlayan olmadı.. İnşallah onlara da öğrenmek, anlamak ve yaşamak nasip olur..

Bir gün hiç tanımadığım biri geldi ve bana Allah'ı anlattı.. İlk önce Allah'ı sevdim sonra onu sevdim.. Nasip olmasa anlarmıydım sanıyorsunuz, Allah istemese çıkarırmıydı onu karşıma.. Allah beni yolunda istediyse bu kötü mü? 
Bizim hikayemizde binlerce şükür var..
Çok şükür, bin şükür..

Laluşka
11.04.2016